پنجشنبه، دی ۰۱، ۱۳۹۰

آرام تر سکوت کن... صدای بی تفاوتی‌هایت آزارم می دهد!


در آغاز نازی‌ها سراغ کمونیستها را گرفتند تا با خود ببرند و سر به نیست کنند. من سکوت کردم و لام تا کام حرف نزدم چون کمونیست نبودم. بعد (از کمونیستها) در نخ اتحادیه‌های کارگری رفتند اما چون در شمار آنان نیز، نبودم سکوت کردم. یهودی‌ها را که هدف گرفتند بازهم واکنشی نشان ندادم چون یهودی نبودم. تا اینکه سر وقت خودم آمدند...وقتی خودم را دستگیر کردند... دیگر کسی نبود تا صدایی به اعتراض برآرد.

First they came for the Communists, but I was not a Communist so I said nothing. Then came for the trade unionists but I was not a trade unionist. And then they came for the Jews but I was not a Jew - so I did little. Then when they came for me, there was no one who could stand up for me.

۱ نظر: