سینمای ایران، بعد از هفت سال وقفه، تازه از ۱۳۶۴به بار نشست، شاگردان میرحسین موسوی در بنیاد سینمایی فارابی، سیاست هایی را وضع کردند تا سینمای ایران به تولید بپردازد. شاید اگر تنها یک اتفاق موفق در انقلاب ایران رخ داده باشد، این اتفاق ایجاد سینمای ایران، به عنوان یکی از مهم ترین سینماهای معتبر جهانی بود.
در سال ۱۳۶۵تولید ۵۵فیلم، که حداقل ده فیلم آن مثل خانه دوست کجاست، دستفروش، اجاره نشین ها، ناخداخورشید، دونده و بسیاری فیلمهای دیگر، نشان داد که اتفاقی در جریان است. جز یکی دو نفری مثل پرویز صیاد که از سینمای ایران قهر کردند، و یا شخصیتی مثل سهراب شهید ثالث، تقریبا همه آدمهای اصلی سینمای ایران، به خانه خود برگشتند. نسل جدید نیز اگر چه گاه غر می زد و تنه به تنه قدیمی ها می سائید، اما بالاخره این دو با هم کنار آمدند. محسن مخملباف که در سال ۱۳۶۷با دو فیلم عروسی خوبان و بای سیکل ران اکثر جوایز جشنواره را برده بود، تصمیم داشت جوایزش را به بیضایی بدهد، اصرار سید محمد بهشتی باعث شد این اتفاق که می توانست آشتی مهمی در سینمای ایران ایجاد کند رخ ندهد.
اما با آمدن فیلم " هامون" در سال ۱۳۶۸یک اتفاق تازه در سینمای ایران رخ داد. هامون اگر چه فیلم جشنواره پسندی نبود که با نمایش فلاکت و بی سروسامانی بتواند جوایز جشنواره ای را درو کند، اما سرگذشت یک نسل بود. نسلی که در میان جامعه ای که می خواست جلو برود، اما هنوز دل در فرهنگ گذشته داشت، آویزان بود. دیالوگ های فیلم، مثل بسیاری از فیلمهای مهرجویی به ضرب المثل تبدیل شد و بارها در همه جا تکرار می شد. بسیاری شیفته فیلم شدند و آن را به عنوان بهترین فیلم زندگی شان برگزیدند.
حتی بازیگرانی مثل خسروشکیبایی، عزت الله انتظامی و بیتافرهی چنان در نقش خود گرفتار شدند که دیگر از آن نقش بیرون نیامدند. فیلم موجی عظیم در میان روشنفکران ایجاد کرد، دهها کتاب فقط به همین خاطر ترجمه شد و فیلم تبدیل به یک شیوه زندگی شد.
سینمای ایران، بعد از هفت سال وقفه، تازه از ۱۳۶۴به بار نشست، شاگردان میرحسین موسوی در بنیاد سینمایی فارابی، سیاست هایی را وضع کردند تا سینمای ایران به تولید بپردازد. شاید اگر تنها یک اتفاق موفق در انقلاب ایران رخ داده باشد، این اتفاق ایجاد سینمای ایران، به عنوان یکی از مهم ترین سینماهای معتبر جهانی بود.
پاسخحذف