احمد
زیدآبادی (زاده ۱۳۴۴ زیدآباد، سیرجان) روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر
سیاسی اصلاح‌طلب ایرانی است که در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری (۱۳۸۸) شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر
از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل
حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم شده است و هم اکنون دوران زندان خود را به سر
می برد. وی دبیرکل سازمان دانش‌آموختگان
ایران اسلامی (ادوار تحکیم) و عضو
هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران
ایران نیز است.
زیدآبادی در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل
کرده و دکترای روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق دانشگاه تهران دارد. تز دکترای او «دین و دولت در اسرائیل» نام داشت و
کارشناس مسائل اسرائیل به شمار می‌آید.
فعالیت‌ها
از سال ۱۳۶۸ فعالیت روزنامه‌نگاری او
در روزنامه اطلاعات آغاز
شد. او از سال ۱۳۷۳ در روزنامه همشهری کار
می‌کرد و پس از دوم خرداد با بیشتر
روزنامه‌های اصلاح‌طلب همکاری داشت. همچنین او سردبیر روزنامه آزاد بود
که در سال ۱۳۷۸ منتشر می‌شد. وی در سال‌های ۱۳۸۶-۱۳۸۷ با هفته نامه شهروند امروزهمکاری
داشت. به او لقب «شرف اهل قلم» را داده اند.
او عضو هیئت مدیره انجمن صنفی
روزنامه‌نگاران ایران و عضو شورای سیاست‌گذاری سازمان ادوار تحکیم
وحدت و دبیرکل این سازمان نیز هست.
سوابق زندان
او در سال ۱۳۷۹ به جرم تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان
عمومی و اقدام افسارگسیخته علیه نظام ۱۳ ماه در زندان به سر
برد.
همچنین ۲۴ خردادماه در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری (۱۳۸۸) مجدد دستگیر و این بار دادگاه او را به شش سال زندان،
پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در
احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، محکوم
کرد. که هم اکنون نیز در زندان به سر می برد.
حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸
او در این انتخابات حامی مهدی کروبی بود.بگفته همسرش، زیدآبادی ۱۷ روز در یک اطاق یک در یک و نیم متر،
در یک سلول انفرادی در حال اعتصاب غذا بوده و ۱۸ روز دیگر هم بدون اعتصاب غذا در همان اتاق بدون هیچ تماس
و ارتباطی نگه داشته شد.گفته می‌شد مهمترین اتهام او نگارش نامه سرگشاده‌ای خطاب
به علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی بود که در آن از انتقادناپذیری وی
انتقاد کرده‌بود. دادگاه نهایتا در آذر ماه وی را به ۶ سال زندان در تبعید در گناباد و
محرومیت مادام‌العمر از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی محکوم کرد. دادگاه تجدید نظر نیز در دی ماه ۱۳۸۸ محکومیت او را (شش سال زندان، پنج
سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در
احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی) تایید
کرد. وی بعد از بیش دوسال زندان، با محرومیت از حق مرخصی با وثیقه ۵۰۰ میلیون
تومانی به مرخصی ۴۸ ساعته رفت.
از او نقل شده که درباره زندان اینگونه اظهار نظر کرده است:
زندگی به اندازه ای زیباست که همه چیز را می توان قربانی آن کرد، مگر شرافت
را، که عزیزتر و زیباتر از زندگی است و لایق آنکه زندگی را قربانی آن کرد.این اصل اساسی
زندگی من است و هر کس لحظه ای در این باره تردید کند هرگز مرا نشناخته است.
این اشاره ای به شرط اجازه مرخصی از زندان به شرط عدم دیدار با مهدی کروبی،
میر حسین موسوی و عبدالله نوری است، که وی از قبول آن سر باز زد.
وی در حالی که در زندان به سر می برد در سال ۱۳۹۰ برنده جایزه آزادی مطبوعات
جهانی ۲۰۱۱ سازمان یونسکو موسوم به «گیلرموکانو» شد.
حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر، وبلاگ نویس و مسئول
کمیته مبارزه با سانسور در ایران "ایران پروکسی" است و هم چنین دارای
سابقه بازداشت و زندان می‌باشد.حسین رونقی با نام مستعار بابک خرمدین در ایران به
وبلاگ نویسی می‌پرداخت، وی همچنین در زمینه برنامه‌نویسی و ساخت وبلاگ و عبور از
فیلترینگ تخصص داشته و در زمینه مبارزه با سانسور در فضای سایبری ایران تلاش‌های
گسترده‌ای انجام داده است. این فعال حقوق بشر آذری زبان، زاده شهر ملکان در
آذربایجان شرقی و دانشجوی رشته نرم افزار کامپیوتر دانشگاه آزاد اراک است.
حسین رونقی ملکی درتاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ همراه
برادرش حسن رونقی ملکی در منزل پدری‌اش در شهر ملکان در نزدیک شهر تبریز بازداشت
شد. بازداشت برادر وی به خاطر اعمال فشار بر روی وی برای اخذ اعتراف و قبول
اتهامات صورت گرفت. رونقی و برادرش در زندان شدیدا تحت فشارهای جسمی و روحی قرار
گرفتند، تا جایی که بنا بر گفته‌ی خانواده‌اش حسن رونقی ملکی در اثر شکنجه‌ها از
ناحیه مهره‌های پشت گردن آسیب دید.
.
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و
دمکراسی در ایران" وبلاگ نویس زندانی که در شرایط حاد جسمی بسر می برد از
ملاقات کابینی با خانواده اش محروم گردید.
وبلاگ نویس زندانی محمدرضا پورشجری (سیامک مهر) که از
ناراحتی حاد جسمی مانند کلیه و بیماری گوارشی مدتی است که شدیدا در رنج می باشد و
تا به حال چند بار دچار خونریزی معده شده است. دردهای شدید کلیه باعث فشارهای
مضاعف بر وی می باشد. اما بازجویان وزارت اطلاعات از درمان وی خوداری می کنند و
ناراحتی جسمی وی را به عنوان ابزاری برای فشار آوردن علیه این زندانی سیاسی بکار
می برند.
.
طبق خبرهای رسیده به کلمه، وضعیت جسمانی کیوان صمیمی
در زندان رجایی شهر نامناسب است و طبق گفته پزشکان این زندان، غده ای در کبد این
زندانی سیاسی دیده شده است که خطرناک است و این زندانی باید هر چه زودتر تحت مداوا
در خارج از زندان قرار بگیرد. درمان هر چه سریع تر وی خارج از زندان توسط پزشکان
زندان رجایی شهر نیز مورد تایید قرار گرفته است.
کیوان صمیمی، روزنامه نگار زندانی، هشتم آذر ماه سال
۸۹ از زندان اوین به زندان رجایی شهر منتقل شد. او تاکنون در طول مدت بازداشتش
بارها دست به اعتصاب غذا زده است. او یک بار آن هم در بهار سال ۸۹ از مرخصی
استفاده کرد، اما بعد از آن از هرگونه مرخصی محروم بوده است.
وی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی
پیر عباسی به شش سال حبس تعزیزی محکوم شده است.
کیوان صمیمی، مدیرمسئول روزنامه توقیف شده ی نامه و
عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات است. او همچنین عضویت در کمیته پیگیری بازداشت
های خودسرانه و دفاع از حق تحصیل را در پرونده کاری خود دارد . او از زندانیان
سیاسی در دوران نظام شاهنشاهی بوده است.
کوهیار گودرزی فعال حقوق بشر، وبلاگ
نویس، روزنامه نگار و از دانشجویان دانشکده مهندسی هوافضا دانشگاه صنعتی شریف و دارای سابقه بازداشت و زندان می‌باشد. وی با
فشار نیروهای امنیتی در آبان ۱۳۸۸ از از ادامه تحصیل در این دانشگاه منع شد.
دستگیری و شکنجه پس از انتخابات ریاست جمهوری
وی از جمله افرادی بود که در جریان اعتراضات پس از انتخابات
ریاست جمهوری دهم و هنگامیکه برای شرکت در مراسم تشییع آیت‌الله منتظری عازم قم
بود در ۲۹ آذر بازداشت شد و ماهها در زندان و تحت فشار قرار داشت.
۴ بهمن ماه وی با سر شکسته و پانسمان شده در زندان دیده
شد اما از علت آسیب به وی اطلاعی منتشر نشد. او پس از مدتها از سلول انفرادی به
سلول یکی از زندانیان القاعده منتقل گردید. مدتی نیز با جعفر پناهی کارگردان دستگیر شده، محمد نعیم پور،
خواهرزاده مهندس بازرگان در یک سلول قرار داشت. مقامات اتهام محاربه را به وی
تفهیم کردند که مجازات اعدام داشت.
اواخر اسفند ۱۳۸۸ بیش از دو هزار دانشجوی دانشگاه
شریف در بیانیه‌ای خواستار آزادی وی و مهدی کلاری و تارا سپهری فر دیگر دانشجویان
زندانی دانشگاه شریف شدند.او در نهایت به یکسال زندان
محکوم شد و پس از پایان محکومیتش آزاد گردید.
اعتصاب غذا
کوهیار گودرزی به گفته مادرش، در اعتراض به اعدام
پنج زندانی سیاسی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ اعتصاب غذا می‌کند. یکی از اعدام‌شدگان، فرهاد وکیلی هم‌بند کوهیار بوده است. در اثر این اعتصاب غذا، او بی‌هوش و
به بیمارستان منتقل شد. در ۹ خرداد ۱۳۸۹ خبری منبی بر دستیابی گودرزی به چهار
خواسته‌اش و شکستن اعتصاب غذای خشک، منتشر شد.
دستگیری و ناپدیدشدن در سال ۱۳۹۰
او در مرداد سال ۱۳۹۰ مجددا بازداشت شد و چند ساعت
بعد از بازداشت او مادرش نیز بازداشت گردید. مادر او هم اکنون در زندان کرمان است
ولی هیچ یک از دستگاه‌های امنیتی مسئولیت دستگیری کوهیار را نمی‌پذیرند و در نهایت
به خانواده او گفته شده که در مورد او اعلام آدم‌ربایی کنید.
محمد صدیق کبودوند فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار کرد ایرانی است که در محکومیت
۱۱ ساله زندان به سر می‌برد.سازمان دیده‌بان حقوق بشر جایزه هلمن/همت نویسندگان تحت
آزار خود سال ۲۰۰۹ را به این
نویسنده اهدا کرد.
کبودوند در مقاطع
کارشناسی مدیریت بازرگانی و کارشناسی ارشد مالی تحصیل نموده و تحصیل وی در مقطع
کارشناسی ارشد حقوق بین‌الملل ناتمام مانده‌است.
فعالیت‌های مدنی و
اجتماعی
محمدصدیق کبودوند در
تابستان ۱۹۹۷ همراه با تعدادی از
فعالان ایرانی سازمان «اتحاد برای دموکراسی در ایران» را تاسیس کرد. پس از آن
کبودوند تلاش کرد تا مجوز و امکان انتشار نشریه‌ای را فراهم آورد که سرانجام پس از
پنج سال در دسامبر ۲۰۰۳ موفق به انتشار هفته نامه پیام مردم شد که در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی اجازه انتشار
یافته بود. گستره انتشار آن تهران و استان‌های کردنشین بود و به دو زبان فارسی و
کردی انتشار می یافت. پیام مردم به جهت عدم پیروی از سانسورهای دستوری و دولتی و
به دلیل صراحت لهجه در بیان مطالب، خیلی سریع در میان مردم محبوبیت پیدا کرد و به
عنوان نشریه‌ای ایرانی که گروه حقوق بشری داشت بخش عمده‌ای از مطالب را به موضوعات
حقوق بشری آموزش و آشنایی با این حقوق، دموکراسی، حقوق زنان، حقوق اقلیتها و مردم
کرد و حقوق مدنی و شهروندی اختصاص می داد. سرانجام با فشار وزارت اطلاعات محمدصدیق
کبودوند مدیرمسئول و سردبیر پیام مردم در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۴ بازداشت و دادگستری
کردستان دستور توقیف پیام مردم را صادر کرد.
وضعیت قضایی
محمدصدیق کبودوند از دهم
تیر ماه سال ۱۳۸۶ بازداشت و زندانی شده‌است. در دادگاه انقلاب اسلامی تهران به
اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره سازمان دفاع از حقوق بشر
کردستان به ده سال حبس و از بابت تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی از طریق ارتباط و
مراوده با سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر و ارتباط و مکاتبه با شخص کوفی عنان
دبیرکل سازمان ملل متحد و گفتگو با رسانه‌های عمومی به یکسال حبس و جمعاً به یازده
سال حبس محکوم شده است که در شعبه ۵۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران ده سال حبس از
بابت تاسیس سازمان، مورد تایید قرار گرفته و قطعی شده است.
پرونده مربوط به فعالیت
روزنامه نگاری که به اتهام تشویش اذهان عمومی از طریق درج مطالب در هفته نامه پیام
مردم توسط دادگاه عمومی و انقلاب سنندج به یکسال حبس تعزیری، ۵ سال محرومیت از
روزنامه نگاری و مدیریت نشریه و ابطال پرونده انتشار پیام مردم محکوم شد که پس از
تایید در دادگاه تجدید نظر استان تهران میزان محکومیت حبس در دیوان عالی کشور به ۶ ماه تقلیل
یافته است.
پرونده‌ای نیز مربوط به
انتشار کتابچه ای در مورد زنان و نقض حقوق آنان در ایران که در دادگاه انقلاب
آذربایجان غربی مطرح و مفتوح گردیده که فعلاً در مرحله بازپرسی و پیش از دادگاهی
است و بلاتکلیف است.
با توجه به مراتب فوق
محمدصدیق کبودوند ده سال و نیم حبس قطعی شده و یک پرونده در جریان و بلاتکلیف دارد.
به گفته خانواده کبودوند
وی که تا پیش از بازداشت هیچگونه سابقه بیماری نداشته، در جریان نگهداری ۷ ماهه وی
در شرایط سخت سلول انفرادی، به بیماریهای ریوی، کلیوی و پوستی دچار شده است و حتی
سکته خفیف مغزی نیز داشته است.
و از یاد نبریم:
۱. نسرین ستوده۲ . عاطفه نبوی۳. عالیه اقدام‌دوست۴. شبنم مددزاده۵ .مهدیه گلرو ۶. مریم بهرمن و......
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر