چهارشنبه، شهریور ۰۱، ۱۳۹۱

واكنش شدید اللحن خامنه ای نسبت به اوضاع اقتصادی و گران شدن قیمت گوشت و مرغ

در دیدار با نمایندگان مجلس :
" معیشت كه نیست دین هم نیست "،ایشان در حالیكه بسیار غصه دار بودن نسبت به شرمندگی پدر یك خانواده درناتوانی اش برای تامین امرار معاش زندگی فرمودند :‌ "كدام نقض کرامت انسان بالاتر از این که انسانى، رئیس عائله‏‌اى، پدر خانواده‏ اى، در جامعه‏ اى که در آن همه ‏چیز هم هست، نتواند اوّلیات زندگى فرزندان خودش را تأمین کند؟!کدام تحقیر از این بالاتر است؟!

"صبح تا شب كار كند، آخرش به من یا به شما یا به آن مسؤول دیگر نامه بنویسد كه من دو ماه است به خانه‌ام گوشت نبرده‌ام!

یک وقت در جامعه گوشت و میوه نیست، من و شما هم نمى‏ خوریم؛ یک وقت در جامعه امکانات رفاهى نیست، من و شما هم استفاده نمى‏ کنیم؛ یک وقت ایام عید که مى‏شود، فرزندان من و شما هم لباس نو بر تن نمى‏ کنند. در این حالت کسى احساس سرشکستگى نمى‏ کند – البلیة اذا عمت طابت – اما وقتى همه چیز هست، وقتى کسانى در جامعه با استفاده از فرصتهاى نامشروع توانسته‏ اند براى خودشان آلاف و الوف و زندگی‌هاى تجمّلى فراهم کنند، وقتى طبقاتى در جامعه هستند که برایشان پول خرج کردن هیچ اهمیتى ندارد، جمع کثیرى از مردم که در بین آنها رزمندگان وعناصر نظامى و کارمندان دولت و معلمان و روستاییان و مردم مناطق محروم و دور ومناطق جنوب هستند، نتوانند نان و پنیر بچه‏ هایشان را فراهم کنند، کدام شکستن شخصیّت و شرف انسانى از این بالاتر است؟! شما مى‏ خواهید جواب چه کسى رابدهید؟ شما مى‏ خواهید دل چه کسى را خوش کنید؟ شما مى‏ خواهید چه کسى از شماراضى باشد؟"

حتما شما هم تعجب كردین نه؟
 این سخنرانی ها مربوط به  ۱۳  سال پیش است، زمان دولت خاتمی ونمایندگان مجلس ششم، زمانی كه گوشت قیمتش ۲هزار تومن بود نه  ۲۰هزار تومن،رشد اقتصادی بالاترین مقدار خودش را داشت، دولت در پی فطع نیاز به واردات گندم بود، سرمایه گذاری های خارجی در پارس جنوبی و حوزه های نفتی می كرد، نرخ تورم را پایین آورد، صنایع داخلی مثل ایران خودرو و فولاد را تقویت كرد و ....

۱ نظر:

  1. وقتى همه چیز هست، وقتى کسانى در جامعه با استفاده از فرصتهاى نامشروع توانسته‏ اند براى خودشان آلاف و الوف و زندگی‌هاى تجمّلى فراهم کنند، وقتى طبقاتى در جامعه هستند که برایشان پول خرج کردن هیچ اهمیتى ندارد، جمع کثیرى از مردم که در بین آنها رزمندگان وعناصر نظامى و کارمندان دولت و معلمان و روستاییان و مردم مناطق محروم و دور ومناطق جنوب هستند، نتوانند نان و پنیر بچه‏ هایشان را فراهم کنند، کدام شکستن شخصیّت و شرف انسانى از این بالاتر است؟! شما مى‏ خواهید جواب چه کسى رابدهید؟ شما مى‏ خواهید دل چه کسى را خوش کنید؟ شما مى‏ خواهید چه کسى از شماراضى باشد؟"

    پاسخحذف