اولین بار به خاطر تدفین شاملوی بزرگ به امامزاده طاهررفتم،اوایل یک روز گرم تابستانی(۶ مرداد ۷۹) که من در تب تندی می سوختم،بیمارستان ایرانمهر محل تجمع بود ، آنجا که بنان و نعمت حقیقی و پرویز فنی زاده جان دادند.تب تندی که داشتم باعث شد فقط کلیاتی از آن زمان را به یاد بیاورم و دیگر بار سال ۸۴ بود که به آنجا رفتم.
دیروز وقتی وارد شدم کمی سر در گم بودم تا آنکه یکی از اهالی قبرستان راه بلد شد و یک یک مزارها را نشانم داد.به خاطر همسطح سازی قبور قدیمی نمی توانستم به تنهایی قبرها را پیدا کنم.راه بلد خسته ی ما می گفت الان قیمت هر قبر ۷۰ میلیون تومان است.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
غلامحسین بنان،(اردیبهشت ۱۲۹۰، تهران - ۸ اسفند ۱۳۶۴، تهران) خواننده ایرانی است که از سالهای ۱۳۲۱ تا دهه ۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است.
.
.
.
.
.
.
.
احمد شاملو(زادهٔ ۲۱ آذر ۱۳۰۴؛ ۱۲ دسامبر ۱۹۲۵، در خانهٔ شمارهٔ ۱۳۴ خیابان صفی‌علیشاه - در تهران، درگذشتهٔ ۲ مرداد۱۳۷۹؛ ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۰ در شهرک دهکده، فردیس کرج) شاعر، نویسنده، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم ایرانی و از مؤسسان و دبیران کانون نویسندگان ایران در پیش و پس از انقلاب بود. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج واقع شده‌است. در دوره‌ای از جوانی شعرهای خود را با تخلص الف. بامداد و الف صبح منتشر می‌کرد. سرودن شعرهای آزادی‌خواهانه و ضد استبدادی، عنوان شاعر آزادی ایران را برای او به ارمغان آورده‌است.
.
.
.
.
.
.
.
دلکش(زادهٔ: ۷ اسفند ۱۳۰۳ در بابل - درگذشتهٔ: ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ تهران) خواننده‌ای ایرانی با صدای آلتو بود که در دهه‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ خورشیدی در زمینهٔ موسیقی دستگاهی و پاپ ایران فعالیت داشت.
.
.
.
.
.
.
.
عبدالعلی وزیری(زادهٔ ۱۲۹۰ — درگذشتهٔ ۴ خرداد ۱۳۶۸) خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی بود.او که پسرعموی علینقی وزیری بود از ۱۲ سالگی در مدرسهٔ موسیقی که پسرعموی‌اش بنیان گذاشته بود به آموختن تار وآواز مشغول شد.
.
.
.
.
.
.
.
علی‌اصغر بهاری (۱۲۸۴-۱۳۷۴) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته ساز کمانچه می‌باشد. وی در دههٔ ۶۰، بافرامرز پایور، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و محمد موسوی، در «گروه اساتید»، همکاری داشت.
.
.
.
.
.
.
.
احمد عبادی (۱۲۸۵-۱۳۷۱) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده سه‌تار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی بود. از هشت سالگی با موسیقی آشنا شد و اصول نوازندگی را از خواهران خود مولود و ملوک، که از تعلیمات پدر برخوردار بودند فرا گرفت.
.
.
.
.
.
.
.
حسین قوامی(فاخته)متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است، او از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودند، حسین خان اسماعیل زاده، همان کسی که صبا، مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی را آموزش داده بود در همسایگی وی بود. هنگامی که حسین خان اسماعیل زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده دار شود که با مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.
.
.
.
.
.
.
.
حبیب الله بدیعی (۱۳۱۲ سوادکوه - ۱۳۷۱ تهران(موسیقی دان و نوازنده ویلن بود.او از سال ۱۳۲۹ به عنوان تکنواز با برنامه موسیقی ارتش همکاری کرد و سال بعد بود که رسما وارد ارکستر ابراهیم منصوری شد. حبیب الله بدیعی در سال ۱۳۳۱ در فیلم «ولگرد» صدای قوامی و شمس را با ویلن همراهی کرد. در سالهای ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ ارکستر کوچکی تشکیل داد که خوانندهٔ آن بانو شمس بود.
.
.
.
.
.
.
.
مرتضی حنانه، (۱۳۰۱ - ۱۳۶۸) موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز ایرانی.فرزند مهندس محمد حنانه، موسس دبیرستان ایرانشهر، پس از پایان دورهٔ ابتدایی دبستان در هنرستان موسیقی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقیدانان را از چکسلواکی برای آموزش به هنر آموزان هنرستان استخدام کرده بود که مرتضی حنانه آموختن هورن را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز نمود.وی بعدها به عنوان «هورنیست» اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد.
.
.
.
.
.
.
.
.
حسن کامکار(یک فروردین ۱۳۰۲، سنندج - ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۱)، موسیقی‌دان، نوازندهٔ ویولن و بنیان‌گذار گروه موسیقی کامکارها بود.او اولین بار با خرید «سه‌تار» از نوازنده‌ای نابینا به نام «علیخان» و نواختن آن، به دنیای موسیقی گام نهاد. در دوازده سالگی در مدرسه ی «موزیک نظام» استخدام شد. حسن کامکار در سن ۱۷ سالگی با سازهای سنتی و به‌ویژه ویولون آشنا شد و چون در ارتش سلفژ را فرا گرفته بود، این ساز را بدون استاد و با استفاده از نت‌ها و ردیف‌های چاپ شده از ابوالحسن صبا تمرین کرد. او تمام سازهای ایرانی از قبیل سنتور، تار، سه‌تار و کمانچه را بدون استاد فرا گرفت و نیز می‌توانست به راحتی این سازها را کوک کند که نشان‌دهندهٔ استعداد بسیار زیاد وی است.
.
.
.
.
.
.
.
امیرناصر افتتاح(۱۳۱۴، تهران - ۱۱ بهمن ۱۳۶۶)، نوازندهٔ تنبک بود.او نوازندگی تنبک را نزد حسین تهرانی و هوشنگ مهرورزان فرا گرفت. در سال ۱۳۳۴ به رادیو رفت و با گروه گلها همکاری کرد.از شاگردان امیرناصر افتتاح، می‌توان بهمن رجبی، آبتین جلالی و مرتضی اعیان را نام برد.
.
.
.
.
.
.
.
جلال ذوالفنون) ۱۳۱۶، آباده - ۲۸ اسفند ۱۳۹۰، کرج) موسیقی‌دان و نوازندهٔ ایرانی سه‌تار بود. در کودکی به همراه خانواده‌اش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را در ده سالگی در خانوادهای اهل موسیقی شروع کرد. برای ادامهٔ تحصیل به هنرستان موسیقی ملی رفت و در آنجا با سازهای دیگر چون تار وویلن آشنا شد. ویلن را نزد برادرش محمود ذوالفنون آموخت. در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینه تکنیک سه‌تار برخوردار شد. هم‌زمان با تأسیس رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیت‌های موسیقی ملی ایران از جمله نورعلی خان برومند و دکتر داریوش صفوت، شناخت تازه‌ای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیعسه‌تار برای وی به ارمغان آورد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سه‌تار متمرکز کرد.
.
.
.
.
.
.
پوران زادهٔ ۱۳۱۲ تهران - درگذشته ۱۳۶۹ در تهرانخواننده و بازیگر زن ایرانی.پوران با نام اصلی «فرح‌دخت عبّاسی طاقانی» متولد ۱۳۱۲ در دههٔ ۳۰ یکی از مشهورترین خوانندگانی ایران بود و این شهرت خود را تا اواسط دههٔ ۵۰ همچنان حفظ کرد. با نام «بانوی ناشناس» و سپس «بانو شاپوری» (نام خانوادگی همسر اول) و بعد از آن با نام مستعار «پوران» پا در وادی هنر گذاشت او خواهرزادهٔ بانو روح بخش دیگر خواننده ایرانی آن دوران است.
.
.
.
.
.
.
.
.
عزت روحبخش،(۱۲۹۳ - ۱۳۶۸) از خوانندگان ایرانی بود.عزت روحبخش اهل آشتیان و از شاگردان علیخان نایب السلطنه بود.او در شانزده سالگی با بازی در نمایش «خسرو و شیرین» و اپرت «دخترک بت پرست» وارد عرصه ی هنر شد اما خوانندگی را با رادیو اغاز کرد.در سال ۱۳۱۹هـ.ش توسط حسین تهرانی به رادیو رفت و شاگرد علی اکبر شهنازی، شب پره، سلیمان روح افزا و ابولحسن صبا شد.
.
.
.
.
.
.
حسن گل‌نراقی (۱۳۰۰ - ۱۳۷۲) خوانندهٔ ایرانی است. که بیشتر به‌خاطر ترانه «مرا ببوس» معروف است.او در کوچه آبشار خیابان ری در تهران به‌دنیا آمد. بعد از تحصیلات متوسطه، به‌کار پدری خود که خریدوفروش بلور و چینی عتیقه بود پرداخت. او در حرفه عتیقه‌شناسی مهارت پیدا کرد.موسیقی ترانه مراببوس را مجید وفادار ساخته و اجرای آن با ویلیون پرویز یاحقی همراه بوده‌است. این ترانه ابتدا در فیلمی با هنرمندی ژاله علو استفاده شده و سپس به رادیو راه یافت.
.
.
.
.
.
.
.
مازیار (عبدالرضا کیانی نژاد) در یکم تیرماه ۱۳۳۱ در زادگاهش بابل پا به جهان هستی گذاشت در نوجوانی استعداد شگرفش را در زمینه خواندن نشان داده ،کار حرفه ای خود را از اردوی جوانان رامسر تجربه کرد. در همین زمان صدای او در سال ۱۳۵۲ کشف و اولین ترانه اش با نام ماهیگیر به بازارهنر عرضه شد. پس از آن ترانه های ماندگاری چون زمزمه ، عزیز ، کبوتر ، ساقی ، آدم برفی ،عادت ... و آخرین ترانه وی ایران ایران که در سال ۵۷۱۳اجرا شد. در سالهای اخیر چهار آهنگ را به صورت آزمایشی ضبط کرده بود که اجل مهلتش نداد و درسحر گاه شانزدهم فروردین ۱۳۷۶ دیده از جهان فرو بست.
.
.
.
.
.
.
.
احمد اعطا با نام ادبی احمد محمود (۴ دی ۱۳۱۰ اهواز - ۱۲ مهر ۱۳۸۱ تهران) نویسندهٔ معاصر ایرانی بود. او را پیرو مکتب رئالیسم اجتماعی می‌دانند. معروفترین رمان او همسایه‌ها، در زمرهٔ آثار برجستهٔ ادبیات معاصر ایران شمرده می‌شود.
.
.
.
.
.
.
.
.
هوشنگ گلشیری زاده ی ۱۳۱۶ در اصفهان و متوفی ۱۶ خرداد ۷۹ در بیمارستان ایرانمهر تهران نویسندهٔ معاصر ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه بود. وی را بعد از صادق هدایت، تأثیرگذارترین داستان‌نویس ایرانی دانسته‌اند.او با نگارش رمان کوتاه شازده احتجاب در اواخر دههٔ چهل خورشیدی به شهرت فراوانی رسید. این کتاب را یکی از قوی‌ترین داستان‌های ایرانی خوانده‌اند.
.
.
.
.
.
.
.
سید کریم امیری فیروزکوهی (زادهٔ ۱۲۸۹ در فرح‌آباد – درگذشتهٔ ۱۳۶۳ خورشیدی در تهران) از شاعران معاصر ایرانی بود.
.
.
.
.
.
.
.
نشسته از چپ (ردیف اول): سیمین بهبهانی، مهدی اخوان ثالث، ابوالحسن نجفی، محمدعلی سپانلو و شهرزاد سپانلو؛ ایستاده: اسماعیل نوری اعلا؛ نشسته از چپ (ردیف دوم): نعمت آزرم، حسن پستا،محمود مشرف آزاد تهرانی، ۱۳۵۹
.
.
.
.
.
.
.
.
فاطمه -غزاله- علیزاده -بیست و یک بهمن -۱۳۲۷ - اردیبهشت ۱۳۷۵)، نویسنده ایرانی که از آثار مشهور او رمان دوجلدی خانه ادریسی‌ها است.
.
.
.
.
.
.
.
.
محمد مختاری در روز ۱ اردیبهشت سال ۱۳۲۱ به دنیا آمد و در ۱۲ آذر ۱۳۷۷ خورشیدی در ماجرای موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای کشته شد. وی از شاعران، نویسندگان، مترجمان و منتقدان معاصر ایران و از فعالین در کانون نویسندگان ایران بود.
.
.
.
.
.
.
.
.
محمدجعفر پوینده (زادهٔ ۱۷ خرداد ۱۳۳۳ در اشکذر، استان یزد- درگذشتهٔ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ در تهران) مترجم، نویسنده و روشنفکر معاصر است که در جریان ترورهای موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای کشته شد. پوینده از فعال‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران بود.پوینده از طرفداران جریان چپ در ایران بود، اما به ایده‌های سنتی مارکسیسم باور نداشت و هرگز به سازمان یا حزبی سیاسی نپیوست، هرچند یک مدافع پرکار دمکراسی و آزادی نامحدود اندیشه و بیان بود.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
