همیشه یکی از جنجالی ترین موضوعات بعد از انقلاب موسیقی بوده است.از اول دهه ی شصت برخورد با موسیقی شدت گرفت و به یکی از انقلابی ترین موضوعات کشور تبدیل شد.حتما به یاد دارید که داشتن نوار موسیقی جرم بود و دارنده ی آن با مجازات هایی از قبیل بازداشت،سپردن وثیقه تا زمان دادگاه و نهایتا جریمه ی نقدی مواجه بود.
در تمام مدت محرم و صفر این صدای سنج و طبل بود که فضای رسانه های رادیو و تلویزیون را اشغال کرده بود،موسیقی پاپ که غیرمجاز بود و فقط موسیقی سنتی بود که اجازه ی انتشار می گرفت،آن هم با شرایط خاص!
اما از اواخر دهه ی هفتاد و اوایل دهه ی هشتاد شمسی وضع به گونه ای دگر شد،با آغاز موج موسیقی پاپ و تولید روزانه ی همه نوع موسیقی(با محتوی ، بی ارزش ، خنثی) شرایط آنقدر مساعد و هموار شد که حتی صادق آهنگران و غلام کویتی پور، که از نوحه خوان های سرشناس جنگ بودند به استودیو رفته و آلبوم های پاپ - مذهبی منتشر کردند!
در باب موسیقی تعابیر زیادی از سوی مراجع دینی شده است:
- موسیقی حرام است.
- موسیقی غنا حرام است.(غنا یعنی غلتاندن صدا در گلو)(همان تحریر یا چهچهه زدن)
- موسیقی که در مجالس لهو و لعب باشد حرام است.
- امکان دارد قطعه ای موسیقی برای یک فرد حرام باشد ولی همان برای دیگری حلال باشد.
- موسیقی که فرد را از حالت عادی خارج کند حرام است.
- موسیقی که فرد را به وجد بیاورد حرام است.
اما آنچه برای من جالب است نظر سابق آقای خامنه ای که خود نیز دستی بر ساز داشت،راجع به موسیقی هست.او در اوایل دهه ی شصت، پیرو و مطیع آیت الله منتظری بود و ایشان را استاد خود و اعلم و آرای فقهی آقای منتظری را نصب العین می دانست.اسکن های کتابی را که شامل آرای آقای خامنه ای راجع به هنر می شد(بخش موسیقی) ،در ادامه مشاهده بفرمایید.
کتابی بود تحت عنوان هنر از دیدگاه حجت الاسلام خامنه ای(در اواخر دوران ریاست جمهوری او)، که در اوایل دوران رهبری هم با عنوان هنر از دیدگاه رهبری توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی تجدید چاپ شد و بعد هم به سرعت جمع آوری گشت.(شاید هم من دیگر آن را ندیدم)
بر روی عکس ها کلیک کنید تا در اندازه ی واقعی دیده شوند
... واما هنوز هم این موضوع مغفول مانده !
بالاخره نظر فقهی حجت الاسلام خامنه ای راجع به موسیقی چیست؟!
شاید هم نظرات فقهی و حکومتی او متفاوت است!
شاید هم نظرات فقهی و حکومتی او متفاوت است!
