درشماره ۹ مجله هفتگی توفیق درسال ۱۳۵۰ آقای دکترعباس توفیق مطلبی درباره دروغ دربخش ته مقاله نوشته بودکه عینا در زیر نقل می شود:
دروغ هم مثل خیلی دیگرازاحتیاجات روزمره اجتماع ماانواع واقسام دارد:
نوع اول دروغ این است که من دروغ می گویم. من می دانم که دروغ می گویم. ولی شما نمی دانید که من دروغ می گویم: این یک دروغ طبیعی است که درهمه کشورها هم همین طوراست.
نوع دوم دروغ این است که من دروغ می گویم.من می دانم که دروغ می گویم. شماهم می دانیدکه من دروغ می گویم.این دروغ هم بازقابل هضم است.
نوع سوم دروغ این است که من دروغ می گویم.من می دانم که دروغ می گویم.شماهم می دانیدکه من دروغ می گویم.من هم می دانم که شماهم می دانید که من دروغ می گویم.! این احمقانه ترین نوع دروغ است.دروغی که همه می دانندوکسی را فریب نمی دهد و فقط گوینده را مفتضح می کند و مردم را عصبانی.
ولی ازاین نوع دروغ مفتضحانه تر و احمقانه تر هم وجود دارد.
نوع چهارم دروغ این است که من دروغ می گویم. من می دانم که دروغ می گویم شما هم می دانیدکه من دروغ می گویم. من هم می دانم که شما می دانید که من دروغ می گویم شما هم می دانید که من هم می دانم که شما هم می دانید که من دروغ می گویم:.!! امروزه درکشور ما در اغلب زمینه ها این نوع دروغ رایج شده و هر که را در این رشته از دروغ بیشتر دست داشته باشد استادتر و سیاستمدارترمی شناسند.
نوع چهارم دروغ این است که من دروغ می گویم. من می دانم که دروغ می گویم شما هم می دانیدکه من دروغ می گویم. من هم می دانم که شما می دانید که من دروغ می گویم شما هم می دانید که من هم می دانم که شما هم می دانید که من دروغ می گویم:.!! امروزه درکشور ما در اغلب زمینه ها این نوع دروغ رایج شده و هر که را در این رشته از دروغ بیشتر دست داشته باشد استادتر و سیاستمدارترمی شناسند.
پاسخحذف