محمد نوری زاد، فیلمساز و از روزنامهنگاران منتقد دوازدهمین نامه خود را خطاب به رهبر جمهوری اسلامی منتشر کرد.
به گزارش وبسایت آقای نوری زاد، وی در این نامه به علی خامنهای گفته است که تهدید شده و دو نفر از «سربازان گمنام امام زمان خامنهای» با ورود به خودروی این مستندساز، ابتدا «محکم روی داشبورت اتومبیل» او کوبیده و سپس با وادار کردن او گفتهاند: «جلوتو نگاه کن! یا زیپِ تو می کشی، یا هم ترتیب خودتو میدیم هم ترتیب زن و بچهتو!»
آقای نوری زاد که در این نامه این موضوع را بهصورتی کنایهآمیز بیان کرده، به خامنهای گفته است اگر شما جای من بودید چه میکردید؟ «هرچند راستی برمن ببخشایید که جناب شما را به جای خود نشاندم و این یک جملهی نامبارک را برشما باریدم. شما کجا و ما کجا؟ شما خوشبختانه از لمس یک چنین هول و هراسِ همارهای که مردمان ما با آن به همزیستیِ ناگزیر مبتلا شدهاند مبرایید.»
وی سپس افزوده: «من درپاسخ به او چه باید میگفتم؟ شما بفرمایید! می گفتم: چشم؟ من زیپم را میکشم، شما نیزکاری به من و به زن و بچهام نداشته باشید؟ و لابد آن دو نیز از اتومبیل من پیاده میشدند و میرفتند و مرا با عهدی که با آنان بسته بودم، و با هول و هراس آن ملاقات ناگهانی تنها میگذاردند؟ اما نه، اوضاع جور دیگری پیش رفت. من هنوز در حیرتم چه شد که این جمله از دهانم بیرون جست: من آنقدر ادب و شعور دارم که با زن و بچهی کسی کاری نداشته باشم. اما فعلا این منم که ترتیب همهی شما را دادهام.»
این مستندساز در بخش دیگری از این نامه به اوضاع «اسفبار این روزهای کشور» پرداخته و گفته است «این اوضاع اسفبار یک واقعیت بیتردید است و نه یک سیاهنمایی مغرضانه. ما: ورشکستهایم ای عزیز.»
وی سپس با دادن راهکارهای ششگانهای برای برون رفت از اوضاع «اسفبار فعلی» خامنهای را نصیحت کرده که «پندهای» او را بشنود و با عملی کردن این راهکارها «جام زهر» را سربکشد و «مردمان این سرزمین رها مانده را از سرگشتگی، و از غارت اغنیا و نوکیسهها و پاسداران اسلحه به دست به در ببرید.»
راهکارهای محمد نوریزاد عبارتند از: «عمل به تعهدات بین المللی؛ به سرانجام رساندن داستان دستیابی به انرژی هستهای بهنحوی آبرومند؛ ادغام سپاه در ارتش؛ اجازه اعتراض به مردم؛ گفتگو با سازمانهای بینالمللی و آزادی بیقید وشرط زندانیان سیاسی و دلجویی از آنان و از خانوادههای آنان».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر