سید حسین
رونقی ملکی فعال حقوق بشر، وبلاگ نویس
و مسئول کمیته مبارزه با سانسور در ایران "ایران پروکسی" است و هم چنین
دارای سابقه بازداشت و زندان میباشد.حسین رونقی با نام مستعار بابک خرمدین در
ایران به وبلاگ نویسی میپرداخت، وی همچنین در زمینه برنامهنویسی و ساخت وبلاگ و
عبور از فیلترینگ تخصص داشته و در زمینه مبارزه با سانسور در فضای سایبری ایران
تلاشهای گستردهای انجام داده است. این فعال حقوق بشر آذری زبان، زاده شهر ملکان
در آذربایجان شرقی و دانشجوی رشته نرم افزار کامپیوتر دانشگاه آزاد اراک است.
حسین
رونقی ملکی درتاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ همراه برادرش حسن رونقی ملکی در منزل پدریاش
در شهر ملکان در نزدیک شهر تبریز بازداشت شد. بازداشت برادر وی به خاطر اعمال فشار
بر روی وی برای اخذ اعتراف و قبول اتهامات صورت گرفت. رونقی و برادرش در زندان
شدیدا تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفتند، تا جایی که بنا بر گفتهی خانوادهاش
حسن رونقی ملکی در اثر شکنجهها از ناحیه مهرههای پشت گردن آسیب دید.
تداوم فشارها بر روی وی در سلولهای انفرادی برای اخذ
اعتراف تلویزیونی موجب آن شد که رونقی در تاریخ سوم خرداد ماه ۱۳۸۸ دست به اعتصاب
غذا زده و بار دیگر به سلول انفرادی منتقل شود. پس از اعتصاب غذایش پدر و مادر این
وبلاگنویس برای پیگری وضعیتش به تهران مراجعه کردند اما هیچ خبری از فرزندشان به
دست نیاورده و مسئولین قضایی پاسخی به آنها ندادند. درپی شنیدن جواب منفی برای
ملاقات حضوری از سوی دادستان تهران، مادر حسین رونقی همزمان با فرزندش
تصمیم به اعتصاب غذا گرفت تا این که وی پس از نزدیک به دو هفته اعتصاب غذای خود را
شکست.
حسین رونقی
در مرداد ماه ۱۳۸۸ بار دیگر برای انجام مصاحبه تلویزونی شدیدا تحت فشار قرار گرفت
به طوری که مجبور شد بار دیگر برادی نزدیک به ۱۰ روز دست به اعتصاب غذا بزند. این
امر موجب قطع تماسهای تلفنی وی از سوی بازجویان با خانوادهاش شد.
درتاریخ
هفتم شهریور۱۳۸۹، با مخالفت بخش «سایبری سپاه» قرار بازداشت موقت حسین رونقی بعد
از نزدیک به ١٠ ماه بازداشت برای یک ماه دیگر تمدید شد، این در حالی بود که برای
وی وثیقهای معادل ۳۰۰ میلیون تومان نیز به دادگاه ارائه شده بود، اما قاضی پیر
عباسی ریاست شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به خاطر مخالفت اطلاعات سپاه از
آزادی وی جلوگیری کرد .
اتهامات و حکم
با گذشت ۱۰
ماه از بازداشت حسین رونقی ملکی در بند ۲ الف زندان اوین سرانجام در
تاریخ ۱۳ مهر ماه ۱۳۸۹ حکم ۱۵ سال حبس تعزیری برایش از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب
صادر و به وی ابلاغ شد و وی به خاطر امتناع از امضای حکم مورد ضرب شتم رئیس دفتر و
ماموران همراه قرار گرفت. به همین علت وی در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۸۹ برای سومین بار در
طول دورهی زندان در اعتراض به حکم خود دست به اعتصاب غذا زد که وضعیت وخیم جسیمیاش
را به دنبال داشت.
در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۳۸۹ پرونده حسین رونقی که با اعتراض
وکلایش مواجه شده بود به دادگاه تجدید نظر ارسال شد و درتاریخ ۱۰ آذر ۱۳۸۹ حکم ۱۵
سال حبس تعزیری حسین رونقی ملکی از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر به تایید رسید و
به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد اتهامات وی در دادگاه ««عضویت در شبکه ایران
پروکسی، توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری» عنوان شد.
زندان
سید حسین رونقی از ناراحتی کلیوی رنج میبردو با تشدید بیماری کلیوی
حسین رونقی وضعیت وی رو به وخامت بود این در حالی است که علی رغم توصیه مسئولین
بهداری زندان، نهادهای امنیتی به او اجازه نداده اند که به بیمارستان منتقل شود.
در اسفند ماه ۱۳۸۹ نهادهای امنیتی خانوادهی این وبلاگنویس را تحت
فشار قرار داده و حکم جلب مادر رونقی را به عنوان مطلع صادر کردند.
وی در تاریخ ۱۹ تیر ماه ۱۳۹۰ در نامهای به دادستان تهران خواستار
مرخصی استعلاجی خود شد. وی در این نامه نوشت: «بیش از سیزده میلیون تومان برای
درمان نارسایی های کلیوی فقط برای بازگشت سلامتی من هزینه شده و عدم رسیدگیهای
ضروری و مراقبتهای لازم نه فقط هزینه گزاف درمان و عمل جراحی را به هدر میدهد
بلکه وضعیت جسمانی و سلامتیام را نیز به سوی شرایط وخیم و خطرناک سوق میدهد. این
امر نه فقط برای من که برای خانوادهام نیز غیر قابل تحمل است. به این دلیل هر چند
تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کردهام اما این بار به حکم وجدان و
عقل در برابر به خطر افتادن سلامتیام سکوت نمیکنم.»
رونقی در مرداد ماه ۱۳۹۰ نامهای دیگر به دادستان تهران نوشت و طی آن
از وضعیت بد خود و زندان و فشارهای نهادهای غیرقانونی در زندان سخن گفت: «آقای
دادستان! یادتان هست گفتم شرایط دسترسی به تغذیه مناسب و دارو، کلینیک تخصصی و
محیطهای آرام برای استراحت من فراهم نیست. در مقابل شما چه گفتید؟ تنها پاسخ
دادید که به دلیل مخالفت سپاه نمیتوانید مرا به مرخصی اعزام کنید. یادتان هست در
ملاقاتهای پیشین گفته بودید که اگر پزشکی قانونی با اعزام تو به مرخصی موافقت
کند، تو را به مرخصی میفرستیم. بعد از صحبتهای شما تحقیق کردم و دیدم که سه ماه
قبل از اظهارات جنابعالی، پزشکی قانونی موافقت خویش را با اعزام من به مرخصی اعلام
کرده و برای شما فرستاده بود همان وقت هم به شما گفتم که این نهادهای امنیتی
هستند که تشخیص میدهند چه کسی و چگونه تحت درمان قرار گیرد.»
این نامه سبب شد که وی در تاریخ ۲۴ مرداد ماه ۱۳۹۰ مورد ضرب و شتم در
زندان قرار بگیرد. بر اثر این ضرب و شتم وی به بیمارستان طالقانی در تهران منتقل
شده و چندین ساعت را در بیهوشی به سر برد. رونقی در همان شب در حالی که از وضعیت
مناسبی برخوردار نبود به زندان اوین بازگردانده شد و از داشتن مرخصی محروم بود.
سید حسین رونقی در تاریخ ۴ آبان ماه ۱۳۹۰ به دلیل عدم انتقال به موقع
به بیمارستان و عدم مرخصی استعلاجی یک کلیه خود را از دست داد و تحت عمل
مجدد قرار گرفت.
این فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس
دربند که در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست
قاضی پیر عباسی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شده در شرایطی
دست به اعتصاب غذا زده است که به گفته ی پزشکان به دلیل شرایط حاد بیماری کلیوی
اش، این عمل وی را با خطر از دست دادن کامل سلامتی اش و مرگ مواجه خواهد کرد.
او از اردی بهشت ۱۳۹۱ دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
نامه ی سید حسین رونقی به حجت الاسلام سید علی خامنه ای:حکومت با کفر میماند ولی با ظلم دوامی نخواهد داشت
نامه ی سید حسین رونقی به حجت الاسلام صادق لاریجانی :از تعطیلی قانون اساسی بیشتر از بیماری خود رنج می برم.
مهدی خزعلی نیز در واکنش به زندانی شدن حسین رونقی گفت : حسين را كه مي بينی، باور نمی كنی كه اين جوان سرزنده و بشاش، به ۱۵ سال حبس محكوم شده است و قريب ۲ سال است كه در بند است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر