این عضو شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت پس از گذراندن بیش از نیمی از 6 ماه حکم غیرقانونی حبس در زندان متی کلا بابل، در اعتراض به ممانعت غیرقانونی از آزادی اش و همچنین شرایط این زندان از سحرگاه روز سه شنبه 8 شهریو ماه مقارن با آخرین روز ماه رمضان در اعتراض به شرایط نامناسب زندان دست به اعتصاب غذای نامحدود ( تر ) زده است.
اشکان ذهابیان اعلام کرده است که تا زمان تحقق خواسته هایش اعتصاب غذا خواهد کرد. وی گفته است تنها آب و چند استکان چایی و قند در روز مصرف خواهد کرد.
ذهابیان از یک ماه پیش تا کنون با توجه به تحمل نیمی از دوره حبس غیرقانونی اش، در خواست استفاده از حق آزادی مشروط کرده است و علی رغم موافقت ضمنی دادستان بابل ، قاضی پرونده و مسئولان زندان ، با اعمال فشار نهادهای امنیتی تا کنون از این حق اولیه هر زندانی محروم بوده است.
حسین رونقی را دریابیم
حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر، وبلاگ نویس و مسئول کمیته مبارزه با سانسور در ایران "ایران پروکسی" است و هم چنین دارای سابقه بازداشت و زندان می‌باشد.حسین رونقی با نام مستعار بابک خرمدین در ایران به وبلاگ نویسی می‌پرداخت، وی همچنین در زمینه برنامه‌نویسی و ساخت وبلاگ و عبور از فیلترینگ تخصص داشته و در زمینه مبارزه با سانسور در فضای سایبری ایران تلاش‌های گسترده‌ای انجام داده است. این فعال حقوق بشر آذری زبان، زاده شهر ملکان در آذربایجان شرقی و دانشجوی رشته نرم افزار کامپیوتر دانشگاه آزاد اراک است.
حسین رونقی ملکی درتاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ همراه برادرش حسن رونقی ملکی در منزل پدری‌اش در شهر ملکان در نزدیک شهر تبریز بازداشت شد. بازداشت برادر وی به خاطر اعمال فشار بر روی وی برای اخذ اعتراف و قبول اتهامات صورت گرفت. رونقی و برادرش در زندان شدیدا تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفتند، تا جایی که بنا بر گفته‌ی خانواده‌اش حسن رونقی ملکی در اثر شکنجه‌ها از ناحیه مهره‌های پشت گردن آسیب دید.
.
عدم درمان و تشدید فشارهای غیرانسانی علیه وبلاگ نویس زندانی،محمد رضا پور شجری
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" وبلاگ نویس زندانی که در شرایط حاد جسمی بسر می برد از ملاقات کابینی با خانواده اش محروم گردید.
وبلاگ نویس زندانی محمدرضا پورشجری (سیامک مهر) که از ناراحتی حاد جسمی مانند کلیه و بیماری گوارشی مدتی است که شدیدا در رنج می باشد و تا به حال چند بار دچار خونریزی معده شده است. دردهای شدید کلیه باعث فشارهای مضاعف بر وی می باشد. اما بازجویان وزارت اطلاعات از درمان وی خوداری می کنند و ناراحتی جسمی وی را به عنوان ابزاری برای فشار آوردن علیه این زندانی سیاسی بکار می برند.
.
پوریا شاهپری شهروند زرتشتیبرای اجرای حکم به زندان اوین منتقل شد
پوریا شاهپری به همراه برادرش داریوش شاهپری در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۸۸ از سوی ماموران وزارت اطلاعات در منزلش بازداشت و به بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شد.
به گزارش «خانه حقوق بشر ایران» اتهامات وی عبارت بودند از: « تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی و توهین به رهبری و عضو بودن در انجمن اشویی ایران و توهین به مقدسات از طریق تبلیغ آیین زرتشت».
بنابر این اتهامات شاهپری از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیر عباسی به ۲ سال و ۶ ماه حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی امروز خبر داد که "حکم ۱۲ سال حبس تعزیری و ۴ میلیون ریال جریمه‌ی نقدی نوید خانجانی، دانشجوی محروم از تحصیل بهایی و فعال حقوق بشر از سوی شعبه‌ی ۵۴ دادگاه انقلاب تایید شد.
به گزارش این تارنمای خبری، این حکم که روز ۱۹ مردادماه صادر شده است، امروز به وکیل وی ابلاغ شد.
اتهامات نویدخانجانی، «نشر اکاذیب»، «تشویش اذهان و تبلیغ علیه نظام به واسطه‌ی انتشار اخبار و گزارش‌ها و انجام مصاحبه با تلویزیون و رادیوهای بیگانه»، «عضویت در کمیته گزارشگران حقوق بشر» و همچنین «تشکیل گروه محرومین از تحصیل» عنوان شده است.
نوید خانجانی ۱۱ اسفند ماه سال گذشته ۸۹ در اصفهان بازداشت و پس از گذراندن ۶۵ روز حبس موقت در (بند دو الف سپاه) زندان اوین که ۲۵ روز نخست آن را در سلول انفرادی به سر کرد، ۱۳ اریبهشت سال جاری با قرار وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. خانجانی، طی دوران بازداشت خود، علاوه بر بازجویی‌های سنگین، برای انجام مصاحبه ویدیویی تحت فشار قرار داشت .
طبق خبرهای رسیده به کلمه، وضعیت جسمانی کیوان صمیمی در زندان رجایی شهر نامناسب است و طبق گفته پزشکان این زندان، غده ای در کبد این زندانی سیاسی دیده شده است که خطرناک است و این زندانی باید هر چه زودتر تحت مداوا در خارج از زندان قرار بگیرد. درمان هر چه سریع تر وی خارج از زندان توسط پزشکان زندان رجایی شهر نیز مورد تایید قرار گرفته است.
کیوان صمیمی، روزنامه نگار زندانی، هشتم آذر ماه سال ۸۹ از زندان اوین به زندان رجایی شهر منتقل شد. او تاکنون در طول مدت بازداشتش بارها دست به اعتصاب غذا زده است. او یک بار آن هم در بهار سال ۸۹ از مرخصی استفاده کرد، اما بعد از آن از هرگونه مرخصی محروم بوده است.
وی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی پیر عباسی به شش سال حبس تعزیزی محکوم شده است.
کیوان صمیمی، مدیرمسئول روزنامه توقیف شده ی نامه و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات است. او همچنین عضویت در کمیته پیگیری بازداشت های خودسرانه و دفاع از حق تحصیل را در پرونده کاری خود دارد . او از زندانیان سیاسی در دوران نظام شاهنشاهی بوده است.
در زیر به طور اجمالی به معرفی شماری از زنان زندانی محروم از مرخصی می‌پردازیم.
۱. نسرین ستوده: نسرین ستوده وکیل دادگستری، در شهریورماه ۸۹ بازداشت شد. وی بیش از ۴ ماه در سلول انفرادی به سر برد و سپس در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب مورد محاکمه قرار گرفت. وی از سوی دادگاه به ۱۱ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از حرفه وکالت محکوم شد. نسرین ستوده به مدت ۸ ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برد و هم اکنون در بند عمومی نگهداری می‌شود.
۲. عاطفه نبوی: عاطفه نبوی، دانشجوی محروم از تحصیل در روز ۲۵ خردادماه به همراه پسر عموی خود «ضیاءالدین نبوی» دستگیر شد. وی پس از ۵ ماه بلاتکلیفی از سوی شعیه ۱۲ دادگاه انقلاب به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» از طریق شرکت رد راهپیمایی اعتراضی ۲۵ خرداد، به تحمل ۴ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۳ سال کاهش یافت. وی هم‌اکنون بیش از ۲ سال است که بدون داشتن مرخصی در زندان به سر می‌برد.
۳. فرح واضحان: فرح واضحان در دی ماه ۸۸ توسط نیروهای اطلاعات ارتش بازداشت، و در مردادماه سال ۸۹ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، به اتهام «محاربه» محاکمه شده و به اعدام محکوم شد. این حکم سپس در دیوان عالی کشور نقض شده و به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارسال شد. فرح واضحان، چندی پیش از سوی این شعبه به اتهام محاربه و توهین به رهبری به ۱۵ سال زندان و تبعید به زندان رجایی‌شهر محکوم شد. وی با وجود داشتن بیماری‌های حاد، با وجود گذشت یکسال و نیم از زمان بازداشتش، از حق برخورداری از مرخصی محروم بوده است.
۴. عالیه اقدام‌دوست: عالیه اقدام‌دوست، فعال جنبش زنان، که به اتهام شرکت در تظاهرات روز ۲۲ خردادماه سال ۸۵، به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است. بیش از۲ سال است که بدون داشتن مرخصی، در زندان به سر می‌برد.
۵. کفایت ملک‌محمدی: پس از وقایع عاشورای سال ۸۸ بازداشت شد و از سوی دادگاه به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی با داشتن ۶۵ سال سن، هم‌اکنون مسن ترین زندانی بند زنان است. با این وجود مسئولان زندان از اعطای مرخصی به وی خودداری کرده‌اند.
۶. فاطمه رهنما: فاطمه رهنما در تیرماه ۸۸ به بازداشت نهادهای امنیتی در آمد. وی که از سوی سایت‌های منسوب به دولت، همسر صیغه‌ای شاپور کاظمی (برادر دکتر رهنورد)، معرفی شده بود. از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری و تبعید به زندان شهر ایذه محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد. وی در حال حاضر بیش از ۲ سال است که علی‌رغم داشتن افسردگی و بیماری‌های جدی بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد. او یکی از معدود زنان زندانی سیاسی است که در تبعید و در زندان سپیدار اهواز نگهداری می‌شود.
۷. ریحانه حاج ابراهیم دباغ: ریحانه حاج ابراهیم به همراه ۳ عضو دیگر خانواده‌اش بازداشت شد. وی که از جمله افرادی بود که در جریان اعترافات تلویزیونی وقایع عاشورا، جلوی دوربین قرار گرفت، از سوی دادگاه به اعدام محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۱۵ سال حبس کاهش یافت. وی بیش از یکسال و نیم است که بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد.
۸. مطهره بهرامی: به همراه شوهرش در روز عاشورا در خانه‌اش بازداشت شد. وی نیز در جریان اعترافات تلویزیونی، مقابل دوربین قرار گرفت و از سوی دادگاه به اعدام محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۱۵ سال حبس و تبعید به زندان رجایی‌شهر کاهش یافت. وی نیز بیش از یکسال و نیم است که علی‌رغم سن بالا و ابتلا به بیماری، از داشتن مرخصی محروم بوده است.
۹. فاطمه خرم‌جو: فاطمه خرم‌جو در اسفندماه ۸۸ به همراه دخترش دستگیر شد. وی در مردادماه ۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب مورد محاکمه قرار گرفت و به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. فاطمه خرم جو، ۵۵ ساله، بیش از یکسال و نیم است که بدون برخورداری از حق مرخصی در زندان به سر می‌برد. وی نان‌آور خانواده بوده و یک فرزند معلول دارد.
۱۱. مریم اکبری‌مفرد: مریم اکبری در وقایع عاشورای سال ۸۸ بازداشت شد. وی که دارای ۳ فرزند و یک دختر سه ساله است، پس از سپری کردن ۳ ماه بازداشت در بند ۲۰۹ به بند عمومی انتقال یافت. مریم اکبری از سوی دادگاه به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری تبعید به زندان رجایی شهرمحکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر تایید شد. وی نیز با وجود داشتن ۳ کودک، تاکنون از حق مرخصی محروم بوده است.
۱۲. شبنم مددزاده: شبنم مددزاده، فعال دانشجویی و عضو انجمن اسلامی دانشگاه تربیت معلم، در اسفندماه ۸۷ بازداشت شد. وی به مدت ۳ ماه در سلول انفرادی نگهداری شد و پس از ۷ ماه به بند نسوان زندان اوین منتقل شد. این فعال دانشجویی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و تبعید به زندان رجایی‌شهر محکوم شد. وی بیش از ۲ سال است که بدون داشتن حق مرخصی در زندان به سر می‌برد.
۱۳. مهوش ثابت: مهوش ثابت یکی از ۷ مدیر بهایی است که در اسفندماه ۸۶ بازداشت شد. وی به مدت ۶ ماه در سلول انفرادی به سر برد و پس از ۲ سال بلاتکلیفی و نگهداری در بند ۲۰۹، سال گذشته از سوی دادگاه به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا مورد تایید قرار گرفت. وی هم اکنون بیش از ۳سال است که بدون داشتن مرخصی در زندان نگهداری می‌شود.
۱۴. فریبا کمال‌آبادی: فریبا کمال آبادی یکی از ۷ مدیر بهایی است که درفروردین ۸۷ بازداشت شد. وی به مدت ۶ ماه در سلول انفرادی به سر برد. و پس از ۲ سال بلاتکلیفی و نگهداری در بند ۲۰۹، سال گذشته از سوی دادگاه به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا مورد تایید قرار گرفت. وی هم‌اکنون بیش از ۳ سال است که بدون داشتن مرخصی در زندان نگهداری می‌شود.
۱۵ .مهدیه گلرو :مهدیه گلرو فعال دانشجویی محروم از تحصیل، دبیر انجمن اسلامی دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی، نائب دبیر انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۱۳۸۵، بعد از برگزاری انتخابات و تلاش‌هایش در جهت حفظ انجمن اسلامی و همچنین انتقادهایش به دولت محمود احمدی‌نژاد در حالی که تنها دوماه به فارغ التحصیلی‌اش از دانشگاه مانده بود، از ادامه‌ی تحصیل محروم شد
.
.
وی پیش‌تر دو بار به خاطر پیگیری‌های خود در مورد وضعیت حق تحصیل خود و دیگر دانشجویان بازداشت شده بود. وی در سال ۱۳۸۶ بعد از تحصن در مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به خاطر محرومیتش از تحصیل بازداشت و مدت یک هفته را در زندان سپری کرده بود
.
.
گلرو به خاطر یکی از همین بازداشت‌ها، قبل از بازداشت آخرش به یکسال زندان محکوم شده بود که این حکم در همین دوره‌ی زندان به اجرا در آمده و به حکم وی اضافه شده است.
۱۶. مریم بهرمن: بیش از ۱۰۰ روز از بازداشت مریم بهرمن، فعال جنبش زنان و وبلاگ نویس می گذرد و او هم اکنون در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات به سر می برد.
به گزارش خبرنگار کلمه، این فعال جنبش زنان صبح روز ۲۱ اردیبهشت ماه سال جاری در شهر شیراز توسط چند تن از ماموران امنیتی در منزل شخصی اش بازداشت شد. ماموران امنیتی شهر شیراز پس از سه ساعت بازرسی منزل و ضبط بعضی از اموال شخصی وی را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» بازداشت کردند.
او ابتدا به بازداشتگاه اطلاعات شیراز برده شد و ۵۵ روز را در سلول انفرادی گذراند. بعد از این مدت مریم بهرمن در تاریخ ۱۳ تیرماه ۱۳۹۰ به کانون اصلاح و تربیت میانرود (بند زنان زندان شیراز) منتقل شد. او پس از انتقال به کانون اصلاح و تربیت، از سایر زندانیان جدا و همراه با یک زندانی دیگر در سلولی جداگانه نگهداری شد.
بهرمن در آخرین تماس تلفنی خود در مرداد ماه ۱۳۹۰ از انتقال خود به شهر تهران و بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات خبر داده است. او در این مدت تنها دوبار توانسته است با خانواده اش تماس تلفنی داشته باشد.
.
.
.
.
و دیگران را در یابیم.
شما وظیفه داری به تمام وبلاگ ها و وبسایت ها و کامنت ها مراجعه کنید و عین این نظر رو کپی پیست کنید؟مثل یه ربات.اون پایگاه صالحات یه مشت جفنگ و اراجیف می نویسه.مثل وقتی که گفته بود حضرت آیت ا...بهجت توی خوردو وفات کردند در حالیکه همه می دانند ایشان توی بیمارستان فوت کردند.ضمنا من بارها خدمت ایشان رسیدم و ایشان را از شما بیشتر و بهتر می شناسم.پس دیگه این وظیفه ی خطیر کذب پراکنی رو متوقف کنید.آقای خامنه ای فقط از جهل مردم سوء استفاده می کنه و متاسفانه مردم خودشون زمینه ساز این ظلم شدند و با بی تفاوتی و سکوت و عافیت طلبیشون به رفتارهای ایشان صحه می گذارند.انشالله که روزی بیدار شوند.
پاسخحذف